دومین شهردار زن کشور پس از ۵ ماه انتظار اجازه کار ندارد

ظریفه غفاری، دومین شهردار زن کشور که حکم ریاست جمهوری برای احراز کررسی  شهرداری میدان وردک را همراه دارد،‌ مدعی است که از ۵ ماه به این‌سو منتظر است اداره ارگان‌های محلی،‌ معیین شهرداری‌ها و مقام ولایت وی را در این پست معرفی کنند.blank

خانم غفاری در صحبت با خبرگزاری افق گفت، با وجود حکم ریاست جمهوری تا کنون چندین مکتوب تقرری‌اش از سوی اداره ارگان‌های محلی به مقام ولایت میدان وردک ارسال شده اما مقام‌های محلی به ویژه والی این ولایت از معرفی او به صفت شهردار، شانه خالی می‌کند.

غفاری گفت، از میان مکتوب‌های ارسال شده، خودش سه مکتوب را به والی پیشین و والی جدید میدان وردک تحویل داده است. به گفته او، مقام‌های محلی هر بار وعده معرفی شدن او را داده اما تا کنون که ۵ ماه می‌شود این وعده‌ها جامه عمل نپوشیده است.

خانم غفاری می‌‎افزاید، سومین مکتوب تقرری‌اش را چند روز پیش به مقام ولایت تحویل داده است، والی از انجام کار برایش اطمینان داده اما در گفت‌وگوی غیر مسقیم با او، گفته است، نمی‌تواند او را در این سمت معرفی کند.

وی تصریح کرد: «وقتی والی جدید معرفی می‌شد، همان روز مردم میدان در واکنش به معرفی شدن والی که اصالتا وردک است، اعتراض داشتند. والی در نشست که شب همان روز با معترضین داشت، توافق کرده که شهردار معرفی نشود و مردم او را به صفت والی قبول کنند.» به گفته او، در کنار مقام‌های محلی ولایت میدان وردک، اداره ارگان‌های محلی هم در صدور مکتوب‌های تقرری او «مصالح سیاسی» را در نظر می‌گیرد.

این بانوی جوان که در ۲۴ ماه سرطان سال جاری براساس حکم شماره ۷۱۶ رییس جمهور غنی به صفت شهردار میدان وردک از طریق پروسه رقابت آزاد تعیین شد، هنوز در بی‌سرنوشتی به سر می‌برد.

خانم غفاری، تبعیض جنسیتی، برخورد قومی، وابستگی سیاسی و استفاده ابزاری حکومت از بانوان را از دلایل عدم معرفی خویش به عنوان شهردار میدان وردک عنوان می‌کند.

وی تصریح کرد، «جامعه مرد سالار، هرگز حاضر نیست و قبول ندارد که یک زن  می‌تواند در کنار کارهای خانه در بیرون از منزل نیز مسوولیت‌های بزرگ ملی و اجتماعی را پیش‌ببرد.» به گفته او، دید جامعه از عینک تبعیض جنستی نسبت به زنان، سبب می‌شود، آنها بیشتر سرکوب شوند یا مورد توجه قرار نگیرد و حتی دست‌آوردهای‌شان قربانی شود.

غفاری علاوه کرد، مشارکت بانوان در بدنه حکومت آن‌هم در سطح رهبری، جنبه «نمایشی» دارد و بیشتر این بانوان از آدرس‌های «قومی، سیاسی، حزبی و یا شرکای نظام» در ادارات دولتی معرفی می‌شوند.

غفاری افزود: «۵ ماه انتظار کشیدم تا حکم رییس جمهور آنچنان که در مورد دیوه صمد، حسنا جلیل و کامله صدیقی تطبیق می‌شود، شاید در حق من هم تطبیق شود ولی متاسفانه جای نگرفت. فقط فرق میان ما این است که شاید من وابستگی سیاسی به هیچ گروه، جبهه، قوم مشخص ندارم و از جانب شرکای نظام معرفی نشدم و به همین دلیل قیمت‌اش را می‌پردازم.»

وی اظهار داشت، برای فشار آوردن بالای مقام‌های محلی میدان وردک به اداره امور ریاست جمهوری عریضه کرده اما پاسخ که از این اداره دریافت کرده است، صبر بیشتر بوده است. غفاری گفت «تصمیم اداره امور بر این شد که انتظار بکشم تا والی جدید مقرر شود و او را معرفی کند.»  به گفته او، والی جدید هم شهرداری را قربانی نگهداشتن کرسی خودش کرد.

خانم غفاری می‌گوید، تا کنون به خاطر آبروداری از آدرس ریاست جمهوری صدایش را بلند نکرده و صبر کرده است تا شاید روزی گره این مشکل بدون چنگ و دندان باز شود که نشده است.blank

وی می‌افزاید: «یکی از دلایل که تا امروز خاموش بودم، نمی‌خواستم که پروسه ملی انتخابات، به خصوص  آدرس و موقف واضح ریاست جمهوری را در مورد بانوان و مشارکت بانون در سطوح سیاسی و حکومتی زیر سوال بیبرم و خواستم این موضوع میان ما، حکومت و ارگان‌های زیربط حل شود که متاسفانه نتیجه نداد.»

غفاری مدعی است که شهرداری میدان وردک در ۱۵ سال گذشته در دست یک گروه و حلقه خاص بوده و در حال حاضر  اکثر کارمندان شهر داری اعضای یک فامیل اند.

به باور او هرچند در اکثر موارد قانون، استراتژی و منافع ملی قربانی منافع شخصی شده است اما حکومت نباید در مورد تقرری وی بر اساس معیارهای تنظیمی و سیاسی عمل کند.

این گفته‌ها درحالی مطرح می‌شود که رییس جمهور غنی بارها بر جوان‌گرایی و نقش دادن به زنان در تمامی سطوح تاکید کرده است و به تازگی حسنا جلیل در وزارت داخله به عنوان معین پالیسی و استراتژی مقرر شده است.

مطالب مرتبط

یک نظر