داغی که با دستگیری تروریست‌ها تازه می‌شود

در جهان رسم است که پس از حوادث تروریستی و تلخ، دولت‌ها به عملیات جستجو و دستگیری مباشران حادثه اقدام می‌کنند. هدف از این کار، نخست تحقق عدالت و تأمین امنیت و سپس کاهش سوزدل خانواده‌ها و بازماندگان قربانیان حادثه است. البته در افغانستان وقتی مباشران، همکاران و هم‌دستان تروریست‌ها دستگیر می‌شوند، نه تنها خبر خوشی محسوب نشده بلکه داغ دل بازماندگان قربانیان را تازه می‌کند.blank

علت آن‌هم این است که اکنون همه می‌دانند با دستگیری تروریست‌ها، نه تنها عدالت اجرا و امنیت تأمین نمی‌شود بلکه فرصتی به مجرم داده می‌شود تا نفس تازه کند و در عین حال از امکانات دولتی نیز بهره ببرد. مثلاً دیروز در اخبار گفته شد که پلیس کابل، یکی از همکاران عامل انتحاری روز شنبه کابل را دستگیر کرده است. به نظر شما، با دستگیری این مجرم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ او محاکمه خواهد شد و سپس به سزای اعمال خود خواهد رسید؟
هرگز و ابدا، با دستگیری این جنایتکار، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. او پس از دستگیری، در بهترین مکان دولتی اسکان داده خواهد شد که داده شده است و از تمام امکانات دولتی بهره خواهد برد که برده است. پس از این که نفس تازه کرد و چند روزی از دغدغه‌های زندگی آسوده شد، بر اساس عفو رئیس‌جمهور آزاد خواهد شد. یا این که با پرداخت رشوه، زندان را به صورت آبرومندانه ترک خواهد کرد. یا یکی از بزرگان واسطه آزادی او قرار خواهد گرفت و آزاد خواهد شد. یا این که تروریست‌ها در زندان نفوذ کرده او را با صدها زندانی دیگر خود، آزاد خواهند کرد؛ همان اتفاقی که هر ساله می‌افتد.
تروریستی که دیروز دستگیر شد و اکنون در بهترین اقامتگاه دولتی به اسم زندان به سر می‌برد نیز پس از استراحت، تا یکی دو سال دیگر یا با امضای رئیس‌جمهور افغانستان یا از طریق دیگری آزاد خواهد شد. همان اتفاقی که برای تروریست‌های حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار افتاد. بیشتر ۷۵ نفری که ماه پیش آزاد شدند، سازمان‌دهندگان حملات مرگبار در کابل و سایر ولایت‌ها بودند. کیست که حمله انتحاری به فروشگاه «فاینست» در شهر کابل را فراموش کند! اگر یادتان باشد روز جمعه مورخ ۱۳۸۹/۱۱/۸ یک حمله انتحاری در فروشگاه «فاینست» در منطقه وزیر اکبرخان شهر کابل به وقوع پیوست. ساعتی پس از حادثه، حزب اسلامی گلبدین حکمتیار در بیانیه رسمی مسئولیت آن را به عهده گرفت. می‌دانید در این حمله چه کسانی به شهادت رسیدند؟
«حمیده برمکی» از فعالان حقوق بشر و استاد دانشگاه کابل، با داکتر «مسعود یما» شوهر و چهار فرزندش از قربانیان این حادثه بودند. در این حمله تروریستی دست‌کم ۸ تن دیگر از جمله «ناجیه» از قضات جوان کشور نیز شهید و بیش از ۱۰ نفر زخمی شدند. در آن زمان حزب اسلامی، این حادثه را جز افتخارات خود به ثبت رساند. دولت وقت نیز چند روز پس از این حادثه، اعلام کرد که سازمان‌دهندگان آن را دستگیر کرده و به زودی به سزای عمل شان خواهند رسید اما همان‌طور که دیدیم، ماه گذشته همه آن‌ها آزاد شدند. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل…

مطالب مرتبط