سنگ حذف به صورت عطا محمد نور هم خواهد خورد؟
منابع نزدیک به عطامحمد نور، والی بلخ گفتهاند که هیئتی متشکل از اعضای ارشد حزب جمعیت به ریاست صلاحالدین ربانی، رئیس این حزب و وزیر خارجه کشور در مزار شریف مشغول رایزنی در مورد این هستند که ایا آقای نور از ولایت بلخ کنارهگیری کند.
این در حالی است که گزارش شده است که رهبران حکومت غنی و عبدالله برای کنارهگیری نور از سمت ش در بلخ توافق کردند.
از همان آغاز تشکیل حکومت وحدت ملی رابطه رئیس جمهور با شریک قدرت آقای عبدالله خوب نبود مسلما این نا خشنودی رئیس جمهور شامل عطا محمد نور والی بلخ هم میشد، عبدالله از آدرس و حمایت حزب جمعیت و عطا محمد نور وارد بازی بزرگ انتخابات شد.
روابط حکومت مرکزی با مامورش والی بلخ پر نشیب و فراز بوده است هر چند ظاهر قضیه گاهی عادی به نظر میرسید رئیس جمهور غنی سال گذشته در سفرش به مزار شریف از کارکردهای آقای نور قدردانی کرد.
بعد از آن رسانه ها گزارش های را نشر کردند که گویا این دو مخالف ظاهرا دیرنه با هم نزدیک شده و قراراست در انتخابات آیند نور به عنوان معاونیت اول رئیس جمهوری ققد علم کند.
اما دیر نگذشت که رابطه رئیس جمهور با عطا محمد نور مجددا وارد مرحلهی سرد تری شد؛ رابطهای که عطا را از چارچوب همکاری با حکومت دور کرد و او را به این وا داشت تا مخالفین سیاسی نظام را گردهم جمع کند و ائتلافی علیه آنچه خودکامگی و تک روی حکومت مرکزی خوانده شده بود را ایجاد کند.
نور محقق و جنرالی در تبعید هر سه در ترکیه ائتلافی را زیر نام نجات افغانستان ایجاد کردند هرچند این ائتلاف هرگز نتوانست در پایتخت ” کابل” اعلام موجودیت کند.
قاعده بازی اما هیچگاه به نفع نور و حتی عبدالله نبوده است، سال گذشته آقای نور عبدالله را هدف سخنهای تند و تلخ اش قرار داد و رسما جدایی اش را بااین نماینده جمعیت در حکومت اعلام کرد.
نور تنها به حمله به عبدالله عبدالله اکتفا نکرد و بارها حکومت را تهدید به سقوط کرد، نور در سفری در هرات رسما از واژه سقوط نظام حرف زد.
طبیعتا بکارگیری اصطلاحات تند آنهم از زبان یک والی در برابر حکومتی که حمایت مستقیم غرب و شرق را به همراره دارد تبعات سنگینی دارد.
امریکا با هیچ یک از چهره های مجاهدین میانه خوبی ندارد، از دید غرب مجاهدین کسانی است که با ایران میانهی خوبی داشته اند ودارند و اینها مهره های مورد اعتمادی برای غرب تلقی نمیشود.
نور نیز در این میان مستثنا نیست، نور با هر کشوری اگر رابطه خوبی داشته باشد با امریکا و غرب که شرکای امریکا در افغانستان هستند خوب نیست.
اکنون غنی و عبدالله ظاهرا برای برکناری نور دست را یکی کردند و عزم را جزم تا این مهره جهادی که ۱۵ سال است در بلخ حکومت کرده است را کنار بزنند.
ظاهرا آقای غنی برای کنار زدن رقبایش از هر گزینه و مهره ی استفاده بهینه میکند در برابر عطا محمد نور از عبدالله دوست وهمسنگر او هم استفاده کرد و به تازگی حتی از صلاح الدین ربانی رئیس حزب جمعیت و از نزدیکان نور که ظاهرا در ائتلاف نجات که با محوریت نور تشکیل شده بود نیز سهم داشت استفاده کردهاست.
به باور کارشناسان، حکومت آقای غنی با مجاهدین که ظاهرا در حکومتهای کرزی از جایگاه و پایگاه بی پیشینهای برخوردار بودند خوب تا نمیکند.
اما پلان و استراتزی غنی برای کنار زدن مجاهدین بسیار حساب شده و دقیق است او قادر بوده است مجاهد را با همسنگر و یار سابق که اکنون هر دو در این حکومت خود را غریب احساس میکند حذف کند.
دوستم معاون اول رئیس جمهوری را با محمد ایشچی نه تنها که از بدنه قدرت حذف کرد که او را وادار به تبعید نیز کرد، عبدالله نیز سرنوشت بهتر از دیگران ندارد. اکنون نوبت نور است که به بکار گیری از عبدالله و صلاح الدین ربانی او نیز حذف خواهد شد.
آنچه مهم، مبهم و پیچیده است آینده آقای عبدالله و صلاحالدین ربانی است که چه زمانی به سرنوشت دوستم و عطا محمد نور گرفتار خواهند شد.