کودکان افغان؛ سربازان جنگ سوریه!
سازمان دیدهبان حقوق بشر در تازهترین گزارش خود گفته است که سپاه پاسداران ایران کودکان مهاجر افغان در ایران را برای جنگ در سوریه به کار گرفته است. براساس این گزارش بعضی از کودکان افغان که در سن چهارده سالگی بوده اند، در لشکر فاطمیون در کنار نیروهای دولتی سوریه علیه داعش جنگیدهاند. دیده بان حقوق بشر گفته است که بر اساس حقوق بینالملل، به کارگیری کودکان زیر ۱۵ سال برای مشارکت فعالانه در نبرد، یک جنایت جنگی است.
محققان دیدهبان حقوق بشر عکسهای سنگ قبرهایی را در گورستانهای ایران بررسی کردهاند که مقامات در آنها سربازان کشتهشده در سوریه را دفن کردهاند. این محققان هشت کودک افغان را شناسایی کردهاند که ظاهراً در سوریه جنگیده و کشته شدهاند. گزارشهای رسانههای ایرانی نیز بعضی از این موارد را تأیید میکنند، و حداقل شش مورد از سربازان کودک افغان را گزارش کردهاند که در سوریه کشته شدهاند.
میلیونها شهروند افغان نزدیک به چهل سال است که در ایران مهاجرند. آنان در این مدت به لحاظ وضعیت انسانی و اجتماعی در بدترین وضعیت قرار داشتند. رفتار مردم و دولت ایران با مهاجران افغان در طول مدت اقامت طولانی آنان در این کشور، آمیخته با تحقیر و سرکوب شدید و گماشتن به کارهای پست با کمترین دستمزد بوده است. این وضعیت اما با ظهور داعش در عراق و سوریه و اعزام سربازانی از میان مهاجران افغان در قالب تیپ فاطمیون، که بعدها با افزایش تعداد سربازان افغان، به لشکر ارتقا یافت، تغییر ۱۸۰ درجهای کرد و افغانها به عنوان مدافعان حرم، از اجر و قرب بیسابقهای در نظام جمهوری اسلامی برخوردار شدند؛ از جمله این تغییرات، دستور دو سال پیش رهبر ایران برای راهیابی کودکان مهاجر افغان به مکاتب ایران برای تحصیل بود. این روند در سال روان اما فراگیر شد و راه را برای ورود کودکان بدون مدرک افغان نیز به مکاتب ایران باز کرد. این اقدام در نظام آموزشی جمهوری اسلامی بیسابقه بود و برای اولین بار است که کودکان مهاجر افغان را تحت پوشش قرار میدهد.
اما مشکلی که در این اقدام وجود دارد نگاه ابزاری به حضور مهاجران افغان در جمهوری اسلامی است. آنان پس از آغاز بحران سیاسی در افغانستان (۱۳۵۷) راه ایران را در پیش گرفتند، اما تنها در دو سال گذشته است که ایران دروازه مکاتب خود را برای آموزش بدون قید و شرط کودکان افغان گشوده است. پرواضح است که این تغییر رویه و رویکرد ایران در برابر مهاجران افغان، نتیجه نگاه ابزاری و غیرانسانی جمهوری اسلامی به آنان است؛ چرا که پیش از بازگشایی دروازه مکاتب ایران به روی کودکان افغان، این دروازه مرگ بود که با اعزام بخشی از این کودکان به جنگ سوریه، به روی آنان گشوده شد.
به بیان دیگر باز کردن دروازه مکاتب ایران به روی کودکان افغان، پاداش حضور بخشی از این کودکان و جوانان مهاجر افغان در جنگ با داعش در سوریه است؛ همان چیزی که در ادبیات سیاسی ـ مذهبی ایران، نام «مدافعان حرم» به خود گرفته، اما در بیان رسمی مقامات و از جمله رهبر ایران به گونه دیگری بازتاب یافته است. آیت الله خامنهای، رهبر جمهوی اسلامی ایران، بارها تصریح کرده است که «اگر مدافعان حرم نبودند، اکنون ما باید در درون مرزهای خود از ایران دفاع میکردیم.»
جنگ سوریه اگر در ظاهر مایه بهبودی جایگاه انسانی و اجتماعی افغانهای مهاجر در ایران شد و آنان را به عنوان «مدافعان حرم» در چشم دولت و مردم ایران، عزیز و ارزشمند ساخت، در باطن از حقیقتی دردناک و غیرانسانی پرده برداشت و آن این که افغانها برای مردن و کشته شدن آفریده شده اند، و ایرانیان برای زنده ماندن در هر شرایطی، و داشتن مجوز استفاده از افغانها به عنوان سپر انسانی برای ادامه حیات و تأمین منافع ملی خود!
اعزام کودکان زیر پانزده سال افغان به جنگ سوریه، اگرچه به گفته سازمان دیدهبان حقوق بشر، جنایت جنگی است، اما این بخشی از ماجرای رفتار غیرانسانی جمهوری اسلامی با مهاجران افغان است. اصل موضوع این است که مهاجر افغان، اعم از کودک و پیر و جوان، فاقد هرگونه جایگاه انسانی در ایران و ابزاری برای دفاع از منافع و امنیت مرزهای جمهوری اسلامی است.
بدون شک این وضعیت محصول و معلول انفعال و استیصال دولت افغانستان در دفاع از حقوق شهروندان خود است. تا زمانی که دولت افغانستان به حیات و حقوق شهروندان مقیم و مهاجر خود ارزش ندهد و برای دفاع از آن اقدامی درخور نکند، افغانها در همهجا و از جمله در جمهوری اسلامی ایران، ابزاری برای دفاع از مرزها و منافع آنان خواهند بود.
به نظر من این کار ایران خیلی به جا هست ؛ اما این افغانها هست که ارزش خود را ندانستند
خوب افغانی خر است به مردم ایران چه ؟ گورتان را از ایران گم کنید تا در توالت های ما دفن نشوید بوگندوهای مادرجنده افغانی