فعالان مدنی بلخ در واکنش به کشته شدن غیر نظامیان در غور: حکومت تعریفی از دوست و دشمن داشته باشد
کشته شدن غیر نظامیان همواره در افغانستان خشم مردم را برانگیخته است، اما کشته شدن افراد و یک نوعروس در آخرین حادثه در ولایت غور و ادثه ارگون پکتیکا، سروصداهای زیادی را در میان فعالان مدنی، جوانان بخصوص در رسانه‌های اجتماعی برپا کرده است.
حال فعالان مدنی، خبرنگاران و جوانان در ولایت بلخ در یک گردهمائی حملات اخیر طالبان را به شدت تقبیح نموده و با شعارهای «تروریست‌ها برادر ما نیستند»، «کشتن افراد بی‌گناه بس است»، «طالبان دشمن انسانیت است»، «مرگ بر طرفداران طالب و تفکر طالبانی» سر داده و از حکومت می‌خواهند که سیاست مشخص در قبال تروریست‌ها داشته باشد.
قاضی سید محمد سامع رییس اتحادیه نهادهای جامعه مدنی در بلخ که در این گردهمایی صحبت می‌کرد، هدف از برگزاری این گردهمائی را نشان همبستگی مردم و فعالان مدنی بلخ با فامیل کشته شده‌های حوادث اخیر و تقبیح اعمال تروریست‌ها دانسته و حکومت افغانستان را بر نداشتن سیاست مشخص در قبال دشمن مردم افغانستان متهم می‌کند.
وی با اشاره به رهائی زندانی‌های طالبان از زندان‌های افغانستان می‌گوید که زندانی‌ها دوباره به صفوف مخالفان پیوسته و بر علیه مردم افغانستان می‌جنگند.
او گفت: «از جامعه جهانی و دولت افغانستان خواهش می‌کنیم که تعریف مشخص از دوست و دشمن داشته باشند و هیچ‌گاه بدون تطبیق قانون تروریست‌ها را از زندان رها نکنند».
احمد فرهاد ایثار یک تن از فعالان مدنی در ولایت بلخ، با ابراز همدری با خانواده‌های شهدا از حکومت و جامعه جهانی می‌خواهد که هر چه زودتر جلو حملات تروریستی در کشور را بگیرند.
آقای ایثار می‌افزاید، که حکومت هیچ‌گاهی موضع‌گیری مشخص در قبال حملات تروریستی نداشته و همیشه انعطاف پذیری از خود نشان داده که این باعث نا امنی‌ها در کشور گردیده است.
در همین حال شفیق‌الله شفیق استاد دانشگاه در این همایش گفت که مردم از تقبیح نمودن حکومت و فعالان مدنی از حملات تروریستی در کشور خسته شده است، وی از حکومت می‌خواهد که در زمینه موضع‌گیری مشخص داشته باشد.
این گردهمائی با صدور قطع‌نامه‌ی پنج ماده‌ای به پایان رسید:
ما شهروندان افغانستان در راستای دفاع از حق زندگی مان، مراتب زیر را یکبار دیگر در پیوند به جنایت نابخشودنی طالبان اعلام میداریم:
1: دولت افغانستان باید هر چه زودتر قاتلان شهروندان غور را دستگیر کرده و به اشد مجازات محکوم نماید. کسانی که سبب آزادی طالبان قاتل از زندان‌های غور گردیده‌اند شریک این جرم بزرگ می‌باشند و ما برای شناسای و محاکمه آن‌ها تلاش پیگیر خواهیم کرد.
2: دولت افغانستان، اگر کم‌ترین بهای به خون شهروندانش قایل است، پس باید از سیاست ننگین طالب پروری و طالب نوازی دست بر دارد و در برابر تفکر خونخوار و سازش ناپذیر طالبانی مبارزه قاطعانه و پیگیر را در پیش گیرد.
3: از سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بین‌المللی می‌خواهیم تا طالبان را به‌عنوان یک گروه هراس افگن، وارد فهرست سیاه گروه‌های تروریستی نماید و مورد تحریم قرار دهد.
4: شورای علمای افغانستان و سایر نهادهای دینی باید همگام با شهروندان، در برابر تفکر خونخوار طالبانی بایستند و ماهیت ضد انسانی و اسلامی این گروه را به مردم روشن سازند.
5: از نهادهای حقوقی و بشری می‌طلبیم تا یک«بنای یاد بود» را برای قربانیان جنایات طالبان در افغانستان ایجاد کنند و نام همه‌ی افغان‌های را که از سوی طالبان به‌قتل رسیده، درین بنای یادبود به ثبت برساند تا کشتار بی‌رحمانه طالبان و هویت قربانیان هرگز فراموش تاریخ نگردد.
ذبیح‌الله عسکر زاده- بلخ
