رنج دختران افغانستانی از نشانه‌های بکارت
خورشید نام مستعار دختری است که از چهره‌اش غم می‌بارد و برای معاینه به شفاخانه فرانسوی‌ها در کابل آمده است. خورشید با دلهُره‌گی زیاد می‌گوید: «در هنگام پیاده شدن از موتر به زمین خوردم، می‌ترسم مبادا که پرده‌یی بکارتم از بین رفته باشد اگر بین رفته باشد چه کنم!»
این مسئله نه تنها که باعث نگرانی خورشید شده بلکه سرنوشت دختران افغانستان را دگرگون کرده و منجر به مرگ آنها نیز می‌گردد.
در حدود دو هفته پیش، نو عروسی در غور بخاطر دیده نشدن نشانه‌ای پرده بکارت‌اش ابتدا توسط شوهرش مورد خشونت قرار گرفت و بعد برادرش او را به قتل رساند.
این حکایت واقعی، یکی از هزاران مورد حکایت واقعی از سرنوشت دختران افغانستانی بخاطر معلوم نشدن نشانه‌های باکره‌گی است.
بعضی از فعالان زن می‌گویند؛ برای اینکه دختران قربانی نشانه بکارت نشوند، باید قانونی وضع شود که پرده بکارت در آوان کودکی دختران با شرایط صحی برداشته شود.
مریم نثار یکی از فعالان حقوق زن می‌گوید: « مسئله ارزش دادن به پرده بکارت پندار قدیمی است که در فرهنگ سنتی ما جا خوش کرده است اما می‌شود از بین برود.»
به باور او باید قانونی وضع شود که پرده بکارت از آوان کودکی برداشته شود، هنگامی‌که دختران بزرگ می‌شوند دیگر به جرم دیده نشدن نشانه‌های این پرده مورد خشونت قرار نگرفته و به زندگی شان پایان داده نشود.
با این حال داکتر مرضیه بهمن موظف در یکی از بیمارستان‌های خصوصی کابل می‌گوید:آگاهی دادن و ایجاد مراکز معلومات و بلند رفتن سطح سواد مردم راه بهتری است که از بند تصورات غلط و ارزش‌های بیجا رهایی یابیم،دخترها نظر به باورهای مختلف حاضر نیستند برای معاینه‌ی پرده بکارت شان نزد داکتر مراجعه کنند این امر در بسیاری موارد سبب افسردگی و ناراحتی‌های روحی برای دختران می‌گردد.
داکتر مرضیه می‌گوید: پرده‌ی بکارت شکلی است که خود شخص به تنهایی قادر به معاینه آن نیست و در مواردی که این عمل انجام‌گیرد سبب از بین رفتن آن می‌شود.
خانم بهمن در مورد برداشتن پرده بکارت دختران هنگام تولد گفت :« برداشتن پرده بکارت از نظر بعضی‌ها شاید اقدام پیش‌گیرانه تلقی شود ولی در جامعه‌ای سنتی و مذهبی ما چنین چیزی غیر ممکن است».
پرده بکارت در جوامع شرقی مُهر تایید سلامت جنسی دختران پنداشته می‌شود، باید هر دختری پرده بکارت‌اش تا هنگام ازدواج سالم بماند در غیر آن به اتهام مقاربت جنسی قبل از ازوداج محکوم به طلاق، برخورد خشونت‌های شدید و نابودی می‌شوند.
در این حال نسرین حسینی دانشجو قابله‌گی دانشگاه طبی کابل می‌گوید: پرده ی بکارت انواع مختلف دارد نشانه‌های آن در دختران یک سان نیست. ممکن بعضی‌ها از آوان تولد بدون پرده بکارت تولد شوند برخی دیگر پرده بکارت شان ضخیم و بدون سوراخ باشد که در مواردی لازم می‌شود که برای برداشتن آن از داکتران متخصص کمک خواسته شود.
این دانشجوی قابلگی می‌گوید: پرده بکارت هفت نوع دارد و صرف یک نوع آن ضخیم و محکم است و در هنگام از بین رفتن خون ریزی دیده می‌شود اما از بین رفتن شش نوع دیگرش هیچ خون ریزی نداشته و یک نوع آن که ستارهیی یاد می‌شود در اکثر موارد قابل تشخیص نیست و هنگام از بین رفتن نشانه‌ای هم ندارد.
در افغانستان دیده شدن نشانه‌ی پرده بکارت حتمی است اگر دختری طبیعی هم پرده بکارت نداشته باشد یا نشانه‌ای آن دیده نشود بعد از ازدواج، برای خانوده و اقاربش‌اش مایه ننگ تلقی می‌شود.
باید خون ببینند تا خون زن را نریزند
معصومه رحیمی دانشجوی سال چهارم روان شناسی می‌گوید: «مردان افغان خشن اند نشانه باکره‌گی خون پنداشته می‌شود برای این‌ها خون مهم است اگر دیده نشود خون زنان را می‌ریزند».
باوجود این نگرانی‌ها،هستند مردان که در این موارد آگاهی دارد با آگاهی قضاوت می‌کنند و نداشتن بکارت را نشانه بی‌عفتی و بداخلاقی زنان نمی‌دانند.
م.ح.ج مخفف نام مردی است که نخواست معرفی شود، گفت: «هر چند از نظر شرعی، گفته شده است که باید دختران جوان پیش از ازدواج بکارت شان را حفظ کنند و نشان پاکدامنی پنداشته می‌شود اما عامل‌های دیگری غیر از نزدیکی [ارتباط جنسی]، سبب می‌گردد تا پرده بکارت دختران از بین برود، از این جهت نداشتن پرده بکارت به معنای بداخلاقی دختران نیست و از این منظر برای من این مساله، مهم نیست.»
ولی احمدی جوان دیگری می‌گوید: «داشتن و نداشتن بکارت برای همسر آینده ام مهم نیست اما اگر نداشته باشد در این صورت راه از بین رفتن بکارت‌اش برایم مهم است چرا که اولاد سالم از خانواده‌یی سالم بار می‌آید».
