بانوان صنعت کار دایکندی صاحب مارکیت مخصوص می‌شوند
مقام‌ها در ولایت دایکندی می‌گویند که تلاش‌ها برای رشد صنایع دستی بانوان در این ولایت با جدیت دنبال می‌شود و قرار است به زودی مارکیت مخصوص برای بانوان این ولایت ساخته شود تا بدون مشکل صنایع دستی شان را به فروش برسانند.
شیر محمد انتظار سخنگوی والی دایکندی می‌گوید که طرح ساخت این مارکیت از مدت ها قبل بدین سو در جریان بوده و بانوان به زودی صاحب یک مارکیت مخصوص برای فروش صنایع دستی شان می‌شود.
سخنگوی والی دایکندی همچنان می‌گوید که رسم و رواج‌های ناپسند و فرهنگ زن ستیزانه باعث شده است بانوان نتوانند صنایع دستی شان را آزادانه به بازارها عرضه کنند و این مارکیت می‌تواند تاحدی مشکل را حل کند.
در همین حال علی شهرستانی آمر تجارت و صنایع ولایت دایکندی می‌گوید : « که عواید فامیل‌ها با فعالیت بانوان در عرصه ساخت صنایع دستی رابطه‌ی تنگاتنگ دارد و این اداره برای بهتر شدن این رابطه، پنچ شنبه بازارها، برای فروش صنایع دستی زنان را به راه انداخت که موفق نبوده و تلاش برای ساخت ساختمان نمایشگاه صنایع دستی جریان دارد».
با این حال بانوان صنعت‌کار در دایکندی می‌گویند که حکومت وحدت ملی و مسوولان محلی همواره بر رشد ظرفیت بانوان تعهد کرده اند، اما تاکون به گونۀ بنیادی در این بخش کاری نشده و هنوز هم بانوان با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌باشند.
راضیه حسینی یکی از بانوان صنعت کار دایکندی می‌گوید که صنایع دستی بانوان در این ولایت به فراموشی سپرده شده است و حکومت برای رشد و فروش آن زمینه سازی نکرده است و بانوان در این خصوص با مشکلات جدی مواجه می‌باشند.
او نبود مکان مشخص برای فروش صنایع دستی را یکی از معضلات عمده سد راه بانوان صنعت کار در دایکندی می‌پندارد و بر رفع آن تاکید می‌ورزد.
با این وجود ذکیه رضایی، رییس امور زنان ولایت دایکندی می‌گوید که حکومت برای فروش صنایع دستی بانوان مکان مناسب تدارک ندیده است و این باعث ضربه اقتصادی شدید برای بانوان صنعت‌کار این ولایت شده است.
او همچنان تاکید می‌کند «صنایع دستی نمایانگر فرهنگ و عنعنات جامعه ماست و اگر در گسترش و حفظ آن ناکام بمانیم در حقیقت بخش از تاریخ و فرهنگ خود را از دست داده ایم.»
دایکندی در مرکز افغانستان از جمله ولایاتی آرام و دارای جغرافیایی خشن است، رییس جمهور غنی در دوران کمپاین‌های انتخاباتی خود وعده داده بود که این ولایت را از زندان طبیعی آزاد می‌سازد، اما تاکنون برنامه‌ی موثری برای ایجاد تغییر و تحول مثبت در این ولایت اجرا نشده است و باشندگان این ولایت از نبود جاده‌های معیاری، ضعف معارف، نداشتن شفاخانه‌ها و سایر امکانات شهری شکایت دارند.
