تقابل تازه کابل با اسلام آباد؛ غنی بسیار دیر درد اصلی را تشخیص داده است

موقف بی پیشنه در رویکرد سیاست خارجی افغانستان در قبال اسلام در روزهای اخیر به یکی از جنجالی ترین مباحث رسانه‌ای در اسلام آباد و کابل تبدیل شده‌است. تا جایی که مجلس سنای کشور نیز از اقدام رئیس جمهوری در نشست قلب آسیا در هند مبنی بر رد کمک ۵۰۰ میلیون‌ دالری اسلام آباد برای افغانستان استقبال کرده است.

اشرف غنی رئیس جمهور کشور، در نشست قلب آسیا کمک مالی پاکستان را نپذیرفت و گفت بهتر است اسلام آباد این کمک‌ها را در بخش‌های مبارزه با تروریزم مصرف کند تا منطقه آرام شود.

اکنون رسانه های پاکستان با جملات رکیک و توهین آمیز؛ رئیس جمهور افغانستان را به سُخره گرفته‌اند. موضیع گیری رسانه های پاکستانی به دفاع از کشور شان و توهین و تحقیر رئیس جمهوری افغانستان یک عمل انجام شده و قابل پیش بینی بود.

۱۵۳۵۶۱۳۸_۱۸۰۵۵۰۳۲۳۶۳۷۳۶۶۹_۲۱۱۳۵۹۷۷۵_n

رسانه های پاکستانی به عنوان بلند گو و حامی سیاست‌های کشور شان مجبور هستند بر طبل تحقیر رئیس جمهوری افغانستان بکوبند. این‌که ما انتظار فراتر از این از رسانه‌های پاکستانی داشته باشیم شاید معقول و معمول نباشد.

پاکستان کشوری که سالهاست تبدیل به کارخانه تروریست پروری شهرت جهانی یافته و این از چشم رسانه‌ها و سیاست گذاران منطقه ‌ای نیز پوشیده نیست مطمینا رسانه‌های اسلام آباد باید نسبت به رد کمک‌های پاکستان از سوی محمد اشرف غنی واکنش تند و یک‌جانیه را از خود بروز دهند.

مجلس سنای کشور از رد مساعدت کمک‌های مالی پاکستان از رئیس جمهور قدردانی کرده است.اعضای مجلس سنا کشور، پاکستان را دشمن مردم افغانستان خوانده‌اند و رد کردن کمک پاکستان از سوی رئیس جمهور را نه، به مداخلات اسلام در امور افغانستان دانسته‌اند.

چند نکته در این بحث وجود دارد که باید پرداخته شود. نفس این عمل رئیس جمهور بدون شک ستودنی است مردم افغانستان به عنوان کسانی‌که همواره قربانی مداخلات پاکستان از آدرس طالبان و تروریستان شده‌اند، همین خواست را دارند بلکه فراتر از این. منتها رئیس جمهور خیلی دیر این عمل را انجام داده است. بهتر بود رئیس جمهور رد کمک پاکستان را در نشست مهم چون بروکسل انجام می‌داد تا جامعه جهانی را نیز دچار این شوک می‌کرد که افغانستان تا چه اندازه از سیاست ها و مداخلات پاکستان در امور افغانستان به ستوه آمده‌اند که کمک مالی به بزرگی ۵۰۰ میلیون دالر اسلام را نپذیرفت.

بدون شک اگر این کار در نشست بروکسل صورت می‌گرفت نام و جایگاه پاکستان به عنوان کشور مهد تروریست شناخته می‌شد و این برای افغانستان که بیش از یک دهه است در آتش جنگ تحمیلی پاکستان می‌سوزد مفید واقع می‌شد.

معرفی پاکستان از تربیون نشست بروکسل به عنوان کشور حامی تروریست در جهان؛ کشور های کمک دهنده به پاکستان مبنی بر نابودی تروریزم در خاک این کشور را با یک رویکرد شوکه کننده‌ی روبرو می‌کرد. امریکا سالانه مبلغ هنگفت‌ی را برای مبارزه دولت پاکستان با مبارزه با تروریزم پرداخت می‌کند.

چیزی دیگری که این رویه آقای غنی با پاکستان از آدرس هند بروز داده شد بدون شک خشم دولت‌مردان پاکستان را برانگیخته‌است. هند و پاکستان دشمنی دیرینه‌ی دارند که از کشمیر کلید خورده و کارشناسان فرجام این منازعه را به نفع منطقه و دو کشور خطرناک می‌دانند.

واکنش سرتاج عزیز مشاور امنیت ملی پاکستان مبنی بر گفته‌های رئیس جمهور مان نیز ریشه در نزدیکی کابل_ دهلی دارد. بدون شک؛ اسلام این انتظار را نداشت که کمک‌ ۵۰۰ میلیون دالری اسلام آباد به کابل در نشست مهم‌ی چون” قلب آسیا” با میزبانی هند مسترد گردد.

پاکستان و هند دو کشوری که در زمین افغانستان سرگرم جنگ سرد و گاهی گرم هستند هر دو  این انتظار را از دولت کابل دارند که تنها گزینه دوستی تنگاتنگ را با یکی از این دو انتخاب کند. هند تا حدودی توانسته دل حاکمان افغانستان را بدست بیاورد و در بارسازی زیر بنایی افغانستان نیز هزینه های سنگینی را متقبل شده‌است. میزان محبوبیت هند در میان مردم افغانستان نیز فراتر از آن چیزی است که بخواهیم با اسلام آباد مقایسه کنیم.

بحث دیگر که نمایندگان مجلس سنا آن را برجسته کرده‌اند رد کمک‌های مالی اسلام به کابل را در واقع پیوند داده‌اند به این‌که این یعنی، دست مداخلات پاکستان را از کابل کوتاه کرده‌ایم. چیزی‌‎که به نظر غیر عقلانی است.

رد کمک‌های پاکستان از سوی افغانستان همان‌گونه که خشم رسانه‌های پاکستان را نسبت به رئیس جمهور برانگیخته این کشور را وادار می‌کند تا برای بحران زایی و ایجاد شکاف‌های عمیق برای امنیت داخلی افغانستان اقدام جدی‌تر کند.

از جانب دیگر ، پاکستان در رده های بلند و بالای نظام افغانستان افرادی را گماشته است که بقدر کافی تیشه بر ریشه روابط هند و افغانستان می‌زنند. اکنون زمان آن رسیده که اشرف غنی به همه‌ی روابط و همسویی و رفاقت‌های سیاسی درون حکومتی که دارد پایان دهد و حکومت را از وجود آن‌چه ستون پنچم یاد می‌شوند پاک‌سازی کند. آن‌وقت مردم به تغییر رویکرد سیاست خارجی درست در قبال اسلام آباد باورمند می‌شوند.

مطالب مرتبط