ادامه اعتراضات خیابانی هواداران جنبش روشنایی در افغانستان

جنبش روشنایی در تازه ترین موضع گیری اش در چهلم شهدای میدان دهمزنگ، اعلام کرده است که به اعتراضات خیابانی برای تغییر مسیر خط برق توتاپ از سالنگ به بامیان، ادامه می دهد.

این جنبش در مراسم چهلم شهدای روشنایی در مصلای شهید مزاری با نشر بیانیه ای اعلام کرده که در شش میزان جاری، در برابر دفتر سازمان ملل در کابل دست به تظاهرات نامحدود خواهد زد.

14095977_1769144783340860_7848940245597624906_n
این جنبش در مراسم چهلم شهدای روشنایی در مصلای شهید مزاری با نشر بیانیه ای اعلام کرده که در شش میزان جاری، در برابر دفتر سازمان ملل در کابل دست به تظاهرات نامحدود خواهد زد.

روز گذشته مراسم تجلیل از چهلمین روز قربانیان میدان دهمزنگ که در دوم اسد سال جاری، هدف حمله انتحاری قرار گرفتند، در غرب کابل برگزار شد.

در این مراسم شماری از رهبران این جنبش اعلام کردند که دولت افغانستان در برابر خواسته های شان مخالفت کرده و این بار آنان سازمان ملل را مخاطب خواسته های شان قرار می دهند.

با این حال شماری از کاربران شبکه های اجتماعی افغانستان، ادامه اعتراضات خیابانی را برای رسیدن به اهداف این جنبش موثر نمی دانند و می گویند که این راهکار، باید ادامه نیابد.

به باور این کاربران، حکومت افغانستان از تامین امنیت حرکت های مدنی عاجز است و امکان تکرار رویداد مرگبار دوم اسد در ادامه اعتراضات مدنی جنبش روشنایی، همچنان وجود دارد.

جنبش روشنایی، اوایل سال جاری در اعتراض به فیصله کابینه افغانستان در مورد لین برق توتاپ، از سوی شماری از نمایندگان پارلمان و نهادهای مدنی هزاره ها شکل گرفت.

در ابتدای این حرکت شماری از وکلای تاجیک نیز به این حرکت پیوستند اما در ادامه اعتراضات هواداران این جنبش، تنها هزاره ها از خواسته های آن حمایت کردند.

تقابل با رهبران سنتی هزاره ها

جنبش روشنایی که در ابتدا برای دادخواهی برای برق بامیان شکل گرفته بود، پس از آنکه محمد محقق، کریم خلیلی، صادق مدبر و عزیز الله شفق در شب دوم اسد سال جاری از شرکت در تظاهرات مردمی خود داری کردند وارد رقابت های درونی شد.

کریم خلیلی از هواداران و بنیانگذاران این جنبش بود که با شعار «توتاپ خط قرمز ماست» توانست جمع زیادی از وکلا و فرهنگیان هزاره را متحد سازد.

پس از اینکه رویداد مرگبار دوم اسد باعث کشته و زخمی شدن بیش از ۳۰۰ نفر در دهمزنگ شد، حملات سرانِ باقی مانده در جنبش روشنایی، رهبران سنتی هزاره ها ها را آشکار تر هدف قرار داد.

14224812_955400801256043_4170701201800897179_n

احمد بهزاد، عارف رحمانی، جعفر مهدوی، غلام حسین ناصری، شاه گل رضایی، ریحانه آزاد، عبدالرحمان شهیدانی از جمله وکلایی اند که در راس این حرکت مردمی قرار دارند.

ذوالفقار امید رییس حزب کار و توسعه، داوود ناجی، عباس نویان از وکلای پیشین پارلمان و شماری از دیگر از جوانان فعال نیز در قالب شورای عالی مردمی جنبش روشنایی، این حرکت را مدیریت می کنند.

این جنبش در اوایل حرکت خود توانست هوادارانی را در کشورهای اروپایی و امریکا، استرالیا و نیز کشورهای همسایه برای خود پیداکند و پس از رویداد مرگبار دوم اسد، صدها هزار دالر از سوی این هواداران برای تداوی زخمیان این رویداد به کابل فرستاده شد.

با این حال، تاهنوز در سخنرانی های رسمی سران جنبش روشنایی،بحث تغییر رهبری هزاره ها چندان پر رنگ نیست اما، برخی هواداران این جنبش در شبکه های اجتماعی به صراحت از سران جنبش روشنایی بعنوان رهبران جدید هزاره یاد می کنند.

آنان رهبران سنتی هزاره ها را متهم به معامله گری در برابر سرنوشت مردم می کنند و می گویند که دیگر حاضر نیستند آنان را رهبر بخوانند.

مطالب مرتبط