گروه تئاتر میم؛ تلخی‌های سفر و طعم شیرین جایزه گرفتن
اهل افغانستان هستند. خیلی تلاش می‌کنند. هنر را دوست دارند و سعی می‌کنند هنرشان را به هر کسی نشان بدهند. کاوه آیریک و گروهش حالا از تهران برمیگردند. گروه «م»، با دست پُر از جشنواره‌ای بین‌المللی به کابل خواهد آمد.
گروه میم، تئاتر عروسکی و سایه‌ی «شیرین» را در جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی مبارک در تهران به روی صحنه برد. آیریک در مورد میم به تئاتر فستیوال گفت: «این گروه در سال ۲۰۱۳ فعالیت خود را در کابل شروع کرد. فعالیت‌های مختلفی از جمله اولین تئاتر پانتومیم در افغانستان، تئاترهای خیابانی و پرفورمنس داشته است. آخرین کار گروه ما، اولین تئاتر عروسکی سایه در افغانستان بوده است که در فستیوال بین‌المللی تئاتر عروسکی مبارک شرکت کرده‌ایم».
حالا این گروه، جایزه شانزدهمین دور از این جشنواره‌ی بین‌المللی را با خود به کابل آوردند.
اما چرا افسانه‌ی چهل دختران، موضوع این نمایش بوده است؟ کاوه آیریک: «ما یک طرح خیلی کلان به نام شاهنامه تصویری افغانستان را داشتیم و می‌خواستیم داستان‌ها و افسانه‌های فولکلور افغانستان تبدیل به تصویر شود تا به نسل جوان افغانستان و نسل‌های آینده انتقال پیدا کنند. برای این کار افسانه‌ی «چهل دختران» را انتخاب کردیم و به خاطر فضای افسانه‌ای و تاریخی «چهل دختران» تصمیم گرفتیم از تئاتر سایه استفاده کنیم، چون تئاتر سایه آن فضای وهم و توهم و تخیلی را که بتواند موضوع و مفهوم را به بیننده انتقال دهد، دارد».
چهل دختران، داستان دخترانی است که در زمان حکومت عبدالرحمان، در ولایت ارزگان تن به ذلت و تجاوز ندادند و خود را از روی کوه به پایین انداختند. «شیرین» یکی از آن دختران است که گویا نفوذ بیشتری در بین دختران داشته و آنها را رهبری می‌کرده است.
مینا رضایی، یکی از اعضای گروه میم سفرنامه‌ای نوشته و در روزنامه جامعۀ باز منتشر کرده است. در قسمتی از این متن آمده: «رسیدیم به روز نمایش شیرین. شیرین دو روز و در چهار سانس در خانه هنرمندان به نمایش گذاشته شد. هر‌بار تمام چوکی‌های سالن تئاتر پر می‌شد. مهاجران افغانستانی هم به تماشای تئاتر آمدند.
دانشجویان تهرانی، کسانی که درد تاریخی و محرومیت مردم هزاره در دل‌شان بود، سخت بود احساسات‌شان را کنترل کنند. ما هر‌روز از استقبال مردم انرژی می‌گرفتیم، تا رسیدیم به روز اختتامیه فستیوال. در بخش بین‌الملل، شایسته تقدیر شدیم و لوح و تندیس از طرف جشنواره به گروه تئاتر میم داده شد. جشنواره پایان یافت و ما با دست پر و تجربه‌های جدید، راه کشور را در پیش گرفتیم».
این گروه هنری، توانست با هزینه‌ی شخصی و کمک مردمی به این جشنواره برسد. وزارت اطلاعات و فرهنگ و سایر نهادهای فرهنگی به این گروه کمکی نکردند.
تئاتر در افغانستان پیشینه‌ی خوبی دارد، اما در سال‌های جنگ و پس از آن، این پدیده‌ی هنری روند رو به رشدی در افغانستان نداشته است. صرفاً عده‌ی محدودی از هنرمندان هستند که به کار تئاتر مشغول‌اند.
