مظلوم ترین ها کاندید ندارند :
در افغانستان تنها خون نامداران خون است و دیگرش حتی ارزش رنگ سرخ را هم ندارد.
اگر خون قربانیان تروریزم را به عوض پوستر های کاندیدان به دیوار ها می پاشیدند کابل سراسر سرخ میشد.
کاندیدان در برابر ظلم، ترور ، کشتار و مردم ستیزی طالبان هیچ حرف تکان دهنده یی برای گفتن حد اقل تا حال نداشته اند.
هیچ یک از کاندیدان اسمی از ریشه ترور و طالب که در پاکستان است نبردند و یادی نکردند و به همین بسنده کردند که با همسایه ها رابطه خوب میخواهیم.
هیچ یک از کاندیدان نقل قولی از خانواده های به خون افتادگان نیرو های امنیتی افغانستان نکردند. هیچ یک ازکاندیدان نگفتند که قبل از طرح برنامه های خود با کدام خانواده گم نام بخاک نشسته صحبت و مشورتی داشته اند.
در بحث قانون شکنی نباید داخل شد زیرا ده ملیون تخصیص تعین شده مطابق به قانونی در همین سه روز اول مصرف شد و با ثبوت مصرف شد .
هیچ یک از کاندیدان مدیران و طراحان طرح های خود بخصوص طرح های اقتصادی خویش را به معرفی نگرفتند گویی همه چیز به همان سه شخص اول خلاصه میشود.
هیچ یک از کاندیدان نگفتند که مبارزه با فساد شامل تصفیه گذشته میشود یا اینکه گذشته را صلوات باید گفت. عوامگرایی و سطحی پردازی در تمام دنیا در انتخابات ها رایج است اما نه به اندازه افغانستان.
تا دوماه دیگر که باقی مانده است باید مردم فشار متمرکز و سازمان یافته وارد نمایند تا کاندیدان وادار به معرفی عمق پیکار های خود شوند.
