اسماعیل اکبر نویسنده و روشنفکر افغانستان در گذشت

اسماعیل اکبر از روشنفکرانی بود که از دهه پنجاه هجری فعالیت‌های روشفنکری داشت و در برابر استبداد و تحجر مبارزه کرده و تا آخرین سال‌های عمرش متعهدانه به آرمانهای روشنفکری زیست و فعالیت نمود.

اسماعیل اکبر در سال 1330 در قریه حیدر آباد ولسوالی آقچه جوزجان متولد گردیده بعد از سپری کردن دوره آموزش پیوسته فعالیت‌های روزنامه نگاری، روشفنکری و سیاسی نموده است.

از سال 1369 از او نوشته‌ها و مقالاتی در نشریات و هفته نامه‌های افغانستان به نشر رسیده و در این نوشته‌ها آقای اکبر به رویکرد اصلاحات در سیاست و دیدگاه‌های روشنفکری برداخته  و مدتی مدیریت جریده صلح را نیز به عهده داشته است.

آقای اکبر در دوره حکومت داکتر نجیب مدتی به عنوان مدیر مسوول هفته نامه صلح کار کرد ه و بعد با مجله وطن همکاری کرده و پس از آن برای دو سال مسوولیت جریده ندای اسلام را پیش برده است.

با به وجود آمدن جنگ های داخلی اسماعیل اکبر با خانواده اش در مراز شریف رفت و در آنجا فعالیت‌های روزنامه نگاری و روشنفکری خویش را ادامه داده است.

بعد از آن که مزارشریف در کنترول طالبان قرار گرفت، اسماعیل اکبر با خانواده اش در پاکستان مهاجر شد و در آنجا نیز فعالیت فرهنگی و روشنفکری انجام داد و با همکاری نویسندگان نشریه «صدای امروز» را منتشر کرد.

استاد اکبر بعد از تشکیل حکومت موقت  در سال 1380 دوباره همراه با خانواده و فرزندانش به کابل آمد و در این سال‌ها همراه با قسیم اخگر با تشکیل جلسات روشنفکری با دانشجویان  به فعالیت های روشنفکری خویش ادامه دادند که از پربارترین فعالیت‌های روشنفکری آنها می‌باشد.

یکی از یادگارهای روشنفکری اسماعیل اکبر الگوی زندگی روشنفکرانه و خانواده‌گی‌اش است که توانست دختران خویش را در سخت ترین شرایط به عنوان نسل روشنفکر  پس از خودش تربیت نماید. شهرزاد اکبر از بنیان‌گزاران جریان سیاسی و فکری  1400 و نهاد تحقیقاتی به نام «جامعه باز» یکی از این دخترانش می‌باشد که تحصیلات عالی خویش را در دانشگاه اکسفورد لندن به پایان رسانده و در کابل فعالیت می‌نماید.

مراسم تشیع و خاکسپاری این نویسنده و روشنفکر مبارز پس از چاشت امروز در کابل انجام می‌شود.