گفتگو با عنایت الله حفیظ ، فعال مبارزه علیه مواد مخدر
«سوختن زندگی آدم‌ها در زیر پل‌سوخته باعث شد تا علیه مواد مخدر مبارزه کنم»
خبر گزاری افق : نخست خود را معرفی نمود ه و بگویید در کدام بخشها در دولت ایفای وظیفه نموده اید؟
با عرض سلام خدمت شما و تمامی دست اندرکاران خبرگزاری بین المللی افق و با عرض ارادت خدمت تمام کسانی‌که این مصاحبه را مطالعه خواند کرد.
اینجانب عنایت الله حفیظ باشنده اصلی ولایت میدان وردک و اکنون در شهر کابل زندگی می‌نمایم. در سال 1383 از رشته زبان و ادبیات انگلیسی پوهنتون تعلیم تربیه کابل، فارغ التحصیل گردیده‌ام. جهت ارتقای دانش و کسب تجربه به کشورهای جاپان، روسیه، پولند، پاکستان، ایران و هند مسافرت نموده‌ام و در ساختار دولت در ( وزارت معارف، وزارت احیاء و انکشاف دهات، دارالانشای ولسی جرگه و مشرانو جرگه ، وزارت امور شهر سازی، وزارت عدلیه و وزارت مواد مخدر ) ایفای وظیفه نموده‌ام. در تمام این ادارات مسئولیت‌ام را به خوبی انجام داده و تا حد توان کوشیده ام که در خدمت مردم باشم.
درعرصه فعالیت‌های سیاسی و مدنی و با حزب کار و توسعه و چندین نهاد اجتماعی در وقت‌های غیررسمی همکاری داشته و می‌نمایم. همچنان دو بار در رقابت‌های انتخابات شورای ولایتی کابل و یک بار در انتخابات پارلمانی شرکت نموده‌ام.
خبرگزاری افق: چه انگیزه باعث شد که علیه مواد مخدر و اعتیاد به آن مبارزه کنید؟
هر از گاهی که از بالای پل سوخته عبور می‌کردم و می دیدم که زندگی انسانها با دود اعتیاد می‌سوزد، این باعث شد که علیه مواد مخد مبارزه کنم و نیز وقتی یکباری در هرات سفر نمودم در آنجا هم دیدم که هزاران جوان، نوجوان و حتی کودکان، زنان و پیرمردان در دام اعتیاد به مواد مخدر افتاده اند و هر لحظه با مرگ دست وپنجه نرم می‌کنند، این حالت‌ها برایم رنج آور بود و اراده‌ام را برای مبارزه علیه مواد مخدر، قوی‌تر ساخت.
بالاخره در زمستان سال 1389 با تعدادی از جوانان آگاه تصمیم گرفتیم که در برابر مواد مخدر و اعتیاد آن در جامعه فعالیت‌هایی را شروع کنیم، در نخست یک جلسه بزرگ را در سالن الماس غرب برگزار نمودیم و در آن جلسه تعدادی زیادی از نمایندگان شورای ملی، نمایندگان محل ، نماینده وزارت مبارزه با مواد مخدر، اشخاص با نفوذی که در اطراف پل سوخته زندگی می‌کردند و اعضای جامعه مدنی شرکت کردند. در این نشست من برای این‌که دولت در زمینه‌ی تداوی معتادان و مبارزه با مواد مخدر اقدام کند گفتم اگر دولت به وضعیت در پل سوخته رسیدگی ننماید ما تا دوهفته‌ای دیگر جلو عبور و مرور مقام‌های دولتی را از روی پس سوخته می‌گیرم، در نتیجه نمایندگان شورای ملی، مقام‌های دولتی و نماینده وزارت مبارزه با مواد مخدر به ما وعده دادند که در زمینه‌ی تداوی معتادین و جمع آوری آنها از پل سوخته و سایر نقاط شهر تلاش و اقدام می‌نمایند. در این جلسه آقای عرفانی نماینده غزنی که عضو کمیسیون مبارزه با مواد مخدر مجلس نمایندگان بود به ما وعده داد که مسئولان مربوطه را به مجلس فرا بخوانند تا در این زمینه راه کاری ارائه دهند.
با این هم آرام نه نشستیم با هماهنگی مردم و نهادهای جامعه مدنی به طورعینی در پی‌تحقیق شدیم که چه عواملی باعث اعتیاد به مواد مخدر می‌شوند، برای درک این موضوع من و تعدادی از جوانان،همانند معتادین لباس پوشیدم و به مدت هشت شبانه روز با آنها در مورد علل اعتیاد شان گفتگو کردیم و در نتیجه، دریافت‌های ما نشان داد که عوامل ذیل باعث اعتیاد جوانان به مواد مخدر می‌شوند.
1ـ فقر و بیکاری.
2ـ فشارهای روانی که ناشی از نابسامانی در خانواده، جامعه بوده و نیز بر اثر ناامنی به وجود می‌آید.
3ـ تشویق کودکان، نوجوانان، جوانان وحتی خانم‌ها به استعمال مواد مخدر از طرف خرده فروشان مواد مخدر که با همدستی مافیای مواد مخدر راه اندازی می‌شود.
4ـ دست‌رسی آسان مواد مخدر و فروش آن در میان مردم.
5ـ کشت و تولید مواد مخدر در بسیاری از مناطق کشور که باعث می‌شود افرادی که درکشتزارهای آن کار می‌نمایند، به این مواد معتاد شوند.
6ـ عدم مبارزه قاطع در برابر فروش مواد مخدر در جامعه.
7ـ نبود سازوکار موثر برای بازداشت فروشندگان و تولید کنندگان مواد مخدر.
8ـ فساد در درون حکومت که باعث می‌شود قاچاق‌بران و زارعان تریاک بدون مجازات رها گردند.
9ـ عدم توجه جدی به عملی‌کردن کشت بدیل تریاک از طرف ارگان‌های مربوطه در وزارت‌های زراعت و مبارزه به مواد مخدر.
10ـ نبود مبارزه قاطع ملی و بین الملی در برابر کشت و قاچاق مواد مخدر.
این دریافت‌ها را به دوستان و مردم در میان گذاشتیم و در پی‌آگاهی دهی در جامعه شدیم، بارها توسط تلفن و از طریق‌های دیگر از طرف عاملان فروش و مافیای مواد مخدر تهدید شدیم.
خبرگزاری افق: به طور مشخص می‌توانید یک نمونه‌ی از دشواری‌های مبارزه تان را با ما شریک بسازید؟
یک مثالی را که می‌توانم از دشواری‌هایی که در جریان آگاهی‌دهی از عوامل اعتیاد رو برو شدیم شما می‌توانم بگویم این بود؛ وقتی یکی از جلسات را تمام کردیم در موقع بیرون شدن که می‌خواستیم کفش‌های مان را بپوشیم، دیدیم که کفش‌های ما را دزدیده اند. به دوستان‌مان زنگ زدیم که برای ما کفش بیاورند یک باره در یک گوشه دیدیم، یک پارچه‌ی کاغذ افتاده و بر روی آن نوشته اند « دست از چنین کارها بردارید و گرنه خود تان می‌دانید ما می‌توانیم کفش‌های شما را در پای‌تان شناسایی کنیم». این یک نموده‌ای از خاطرات و دشواری‌های بود که به آن رو به رو شدیم و نیز بارها از طریق تلفن من و دوستانم تهدید می‌‍شدیم که نباید در برابر عوامل اعتیاد به مواد مخدر آگاهی‌دهی و مبارزه نماییم.
خبرگزاری افق: آقای حفیظ از کدام شیوه‌ها برای آگاهی‌دهی مردم استفاده می‌نمودید؟
شیوه‌های که ما برای اطلاع رسانی و آگاهی‌دهی استفاده می‌نمودیم. یکی همان دایر کردن جلسات بود که پیش از این در مورد آن به شما توضیح دادم دیگر، ترتیب اطلاعیه و سخنرانی در میان مردم در مساجد به مناسبت‌های مذهبی بود. در روزهای که به خاطر مناسبت‌های مذهبی،مردم در مساجد جمع می‌شدند ما با هماهنگی ملا امام‌های مساجد اطلاعیه نشر می‌کردیم و درمورد جلوگیری از اعتیاد و عوامل آن سخنرانی می‌نمودیم تا عام مردم از آن طریق به عوامل و زمینه‌های اعتیاد آگاه شوند و فرزندان شان را از افتادن در دام این بلا نجات دهند.
خبرگزاری افق: چگونه در وزارت مبارزه با مواد مخدر فعالیت‌های تان را آغاز کردید؟
با توجه به سابقه فعالیت و تجربه‌های که داشتم،خواستم که به طور رسمی در چوکات وزارت مبارزه با مواد مخدر فعالیت نمایم
به تاریخ 21 / 10 / 1392 به پیشنهاد رییس جمهور کرزی به عنوان رییس دفتر در این وزارت استخدام شدم و به این صورت به طور رسمی فعالیت‌هایم ما را شروع نمودم.
خبرگزاری افق: در دوره کاری تان در وزارت مبارزه علیه مخدر، کدام طرح‌ها و فعالیت‌هایی را علیه اعتیاد و مواد مخدر داشته اید؟
به گونه فشرده خدمت تان بگویم وقتی کارم را در وزارت مبارزه با مواد مخدر شروع کردم درضمن اجرای فعالیت‌های رسمی هر دوهفته برای جمع آوری معتادین و معرفی آنها به مراکز تداوی می‌رفتم و جهت تداوی آنها زمینه‌سازی می‌نمودم. برعلاوه با مسئولان در مورد چگونگی بهتر فعالیت‌ها،مشوره می‌دادم. این بخش مربوط است به فعالیت های که به عنوان رییس دفتر انجام دادم، اما وقتی از این بخش به منابع بشری وظیفه گرفتم در بخش آموزش، رسیدگی به شکایت‌ها کار نمودم و در بخش تشکیل، طرح‌هایی تدوین نمودم که متاسفانه از طرف کمیسیون اصلاحات اداری مورد استقبال قرار نگرفت و عملی نشد. و بنابه نبود زمینه‌ی تغییرات و نو آوری در بخش کاری‌ام، بالاخره در دهم جدی 1393 از ریاست منابع بشری استغفا دادم. اما معین پالیسی وزارت،جناب شیرزاد از من خواهش کرد که با وزارت همکاری‌ام را ادامه دهم و به حیث مشاورINL وظیفه اجرا کنم. اما در این اواخر کسی به نام پوپلزی کارشکنی‌هایی علیه من از داخل سفارت آمریکا راه اندازی نمود. در ارتباط این مشکل با وزیرجدید و معین وزارت صحبت کردم ولی برای حل آن توجه نکردند. بالاخره کار به جایی کشانده شد که معاشم را قطع کردند با آن‌که حاضری داشتم به من معاش ندادند. بنا به این مشکل کار در وزارت مواد مخدر را رها کردم. این بود سرگذشت کاری ام در وزارت مبارزه علیه مواد مخدر، که دو ماه حقوق‌ام را ندادند.
خبرگزاری افق: ارزیابی شما از سر انجام افزایش اعتیاد به مواد مخدر در جامعه چیست؟
ارزیابی من از آینده پدیده اعتیاد و مواد مخدر این است؛ همین‌که در پنج سال آخر آمار معتادین از 1.5 میلیون به 3.5 میلیون بالا رفته نشان می‌دهد که این پدیده رو به گسترش است و نیاز است که با راهکارهای درست، سنجیده شده علیه آن مبارزه شود و گرنه فرض کنید که تا ده سال آینده آمار و وضعیت اعتیاد در جامعه‌ی ما به کجا خواهد کشید؟ مساله دیگر این‌است؛ مواد مخدر برعلاوه ای که باعث افزایش اعتیاد می‌شوند خود یک عامل مهم افزایش ناامنی در کشور نیز می‌باشند.
خبرگزاری افق: پرسش نهایی این‌است؛ اگر پیشنهاد و نظری در مورد مبارزه علیه مواد مخدر در کشور داشته باشید می‌توانیم با خوانندگان شریک بسازید؟
به نظرم راهکارهای زیر می‌تواند علیه مواد مخدر و قاچاق آن موثر باشند و باید نهادها و مسئولان به آن توجه نمایند.
• بوجود آمدن اراده جدی علیه مواد مخدردر سطح رهبری حکومت.
• همکاری مردم بخصوص علما، متنفذین، احزاب سیاسی، جامعه مدنی و قاطبه مردم در امر مبارزه با مواد مخدر و آگاهی‌دهی از اعتیاد در جامعه.
• هماهنگی درست در بین ادارات دولتی برای مبارزه علیه مواد مخدر.
• ایجاد هماهنگی منطقه‌یی و بین المللی بخاطر مبارزه جدی علیه مواد مخدر.
• دست‌گیری قاچاق‌چیان مواد مخدر و مجازات زارعات تریاک و جلوگیری از کشت و فروش آن.
• فراهم نمودن زمینه‌های کشت بدیل، برای تریاک و ترویج آن در جامعه.
• ایجاد اشتغال و مبارزه با بیکاری.
خبرگزاری افق: تشکر از این‌که با ما گفتگو نمودید.
ممنون از شما که زمینه‌ی گفتگو را فراهم ساختید.
