زن، مصرف و زندگی

ما در عصر تبلیغات زندگی می‌کنیم. تبلغیات دعوت به مصرف است. در هر گوشه‌ای از شهر می‌توان صورت‌های مختلف از تبلییغات را دید. از دیوار نوشته‌ها گرفته تا بنرها تبلیغاتی بزرگ که هر یک مردم را دعوت به خرید کالا تشویق می‌کند. جامعه شناسی مصرف، نوع رابطه قائیل است میان مصرف و منزلت اجتماعی.

به‌عبارت روشن‌تر، انسان به تناسب مصرف خود دارای منزلت و جایگاه اجتماعی است. بنابر این امروز افراد با مصرف کالای متنوع تلاش دارند تا جایگاه ومنزلب خود را بلند ببرد یا حفظ کند. در میانه خرید و مصرف جایگاه تبلیغات تعیین کننده است. سهام داران و بازرگانان با استفاده از شیوه های گوناگون تبلیغات، شوق مصرف را در افراد زنده می‌کند و آنان ترغیب به رفتاری می‌کند که آنان می‌خواهند.

برای این است که تبلبغات نه یک امر تفننی بلکه یک امر هدف‌مند و سنجیده شده است، برای رسیدن به هدف خاصی طراحی می‌شود. گروه‌های هدف تبلیغات متنوع اند. از کودکان گرفته تا بزرگ سالان. از زنان گرفته تا تا مردان می توانند برای این تبلیغات ها هدف باشند. در این گزارش ما به تاثیر تبلیغات و میزان مصرف خانم ها پرداخته ایم. وسایل زنانه بخش بزرگی از کالاهای مصرفی فروشگاه‌ها را تشکیل داده‌است. به گونه‌ای که بیشترین فروشندگان به فروش وسایل زنانه مصروف هستند.

از همین رو سوال اصلی این است که چرا خانم‌ها بیشتر به خرید و مصرف توجه دارند؟ شکیلا نسیمی۱۹ ساله محصل سال دوم رشته خبرنگاری است، او می‌گوید به‌صورت دقیق ماهانه ده هزارافغانی مصرف لباس و وسایل آرایشم می‌شود، شکیلا گفت بدون شک تبلیغات تاثیر گذار است. حتی وسایل خانه اش را به کمک تبلیغات انلاین خریداری می‌کند  و می خواهد عروسی اش باید مجلل و با یک مینو غذای خوب باشد.

شکیلا می‌گوید فقط  خرید لباس و طلایش هفت صد هزارافغانی هزینه برداشته است. تبلیغات خوب از اجناس خوب تاثیرات مثبتی را به همراه دارد.

مژگان یکی از دختران عرصه هنر «مدل» است. او می‌گوید: اما بعضی از شرکت‌ها با استفاده از نام  تبلیغات اجناس بی کیفیتی را به مشتری عرضه می‌کند اما به نظر من شصت درصد از فروشات آنلاین بهتر شده و مشتریان زیادی دارند.

مصرف ماهانه او بین شش تا هشت هزار افغانی است، بیشتر از فروشگاه‌های معتبر و برند خریداری می‌کند.

مژگان  خاطر نشان کرد که اجناس قیمتی به مراتب از اجناس ارزان از کیفیت عالی برخوردار اند، مژگان  هفته ای سه الی  چهار روز با دوستانش درکافه ها دیدار می‌کند که بین سه تا چهارصد افغانی هزینه دارد. او می‌گویذ ماهانه سی هزار افغانی در آمد دارد.

آزاده رضایی خبرنگار است او در زمینه درآمد و مصرف ماهیانه خود می‌گوید: «ده هزار افغانی مصرف ماهانه ام می‌شود، تحت تاثیر تبلیغات الکترونیکی بیش تر قرار می‌گیرم؛ چون از شبکه های اجتماعی زیاد استفاده می‌کنم، چندین صحفه آنلاین و فروشگاه‌های مشهور را تعقب می‌کنم از همین طریق بیشتر اجناس مورد نیازم را خریداری می‌کنم، پول‌هایم را هیچ مدیریت نمی‌توانم».

به چند کافه در پایتخت سرزدم و در مورد رفت آمد خانم‌ها برسیدم، دریافتم که همانند آقایان حضور شان پررنگ است و بانوان که در این کافه ها برای دیدار دوستان و یا برای رفع خستگی شان مراجعه می‌کنند، مصرف روزانه شان از صد افغانی تا هزار افغانی می‌رسد. نوری اقتصاد دان و استاد دانشگاه به این باور است که مصرف کردن بر اساس رقابت شکل گرفته و حالت روانی دارد و از دیدگاه اقتصاد دانان زمان که ما در یک محیط قرار می‌گیریم که همه مصرف گزاف دارند و اقتصاد مناسبی هم دارند فقرا هم در آن جا دست به مصرف زیاد می‌زند، نوری هم‌چنان گفت اگر بخواهیم  مصرف کمتری داشته باشیم باید در تلاش تغییر فرهنگ مصرف باشیم چون، این مصارف ریشه در فرهنگ مصرفی ما دارد.

افغانستان در میان کشورهای منطقه یکی از مصرفی‌ترین کشورهای که سرانه درآمد سالانه در کشور به شدت پایین است و هزینه های روزمره زندگی در این کشور نیز بالا است.

تقربیا همه مواد مصرفی در کشور وارداتی است. از سوی هم اداره‌ای رسمی‌ی که بتواند کالاهای وارداتی را کیفیت سنجی کند وجود ندارد اگر هم  وجود داشته باشد فساد در إدارات این چنینی به شدت گسترده است.

بااین حال مردم به دنبال تغییر و تنوع در سبک زندگی شان هستند. آن‌چه در کشور جایش خالی است ترویج فرهنگ ساده زیستی و دوری از تجمل و تنوع هست. رسانه‌ها و نهادهای که در راستای فرهنگ‌سازی کار می‌کنند نیز در موارد این چنینی برنامه‌ای متناسب با سطح زندگی شهروند افغانستانی برای ندارند.